น้ำถือว่าเป็นปัจจัยที่คอยหล่อเลี้ยงคนทั้งโลกให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างไม่อดอยาก เคยมีคำกล่าวที่ระบุเอาไว้อย่างชัดเจนว่าขาดอาหาร 7 วันยังพอทนอยู่ได้ แต่ถ้าหากขาดน้ำไม่เกิน 3 วัน ก็คงไม่มีใครจะรอดชีวิตไปได้นี่คือเรื่องจริงที่ทุกคนรู้กันดีด้วยเหตุนี้เมื่อมีการแบ่งแยกพื้นที่ออกเป็นแต่ละประเทศอย่างชัดเจนในปัจจุบัน เรื่องของแหล่งน้ำจืดจึงกลายเป็นปัญหาสำคัญของหลายๆ ประเทศที่ตัวเองรู้สึกว่าค่อนข้างถูกเอารัดเอาเปรียบ บ่อยครั้งที่เราอาจเห็นได้ว่ามีปัญหาในเรื่องของการแย่งความเป็นเจ้าของในเรื่องของการใช้น้ำ ด้วยเหตุนี้จึงต้องมีการจัดทำสนธิสัญญาน้ำขึ้น
สนธิสัญญาน้ำ ก็หมายถึงการทำสัญญาที่ว่ากันด้วยเรื่องของการใช้ประโยชน์จากน้ำ เป็นการทำข้อตกลงระหว่างพื้นที่ประเทศต่างๆ ที่จำเป็นจะต้องใช้แม่น้ำสายเดียวกันหรือจำเป็นต้องใช้แหล่งน้ำที่เดียวทั้งนี้ก็เพื่อความเป็นธรรมของแต่ละประเทศในการใช้น้ำ โดยสนธิสัญญาน้ำที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงและโด่งดังเป็นอย่างมากก็คงจะหนีไม่พ้น สนธิสัญญาน้ำระหว่างอินเดียกับปากีสถานที่เป็นเรื่องของการแบ่งพื้นที่กันใช้น้ำของแม่น้ำสินธุ ถึงกระนั้นแม่น้ำสินธุเองคือแม่น้ำที่มีต้นกำเนิดมาจากทิเบตในประเทศจีนก่อนที่จะไหล่ผ่านมายังอินเดียกับปากีสถาน นั่นหมายความว่าปากีสถานคือประเทศปลายน้ำที่จะได้รับน้ำจากแม่น้ำสายนี้ เมื่อตัวเองเป็นประเทศปลายน้ำผลกระทบจากสิ่งนี้จึงเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยสามารถระบุผลกระทบที่จะได้รับแยกออกเป็นข้อๆ ได้ดังนี้
1.ปัญหาภัยแล้ง – ปัญหาภัยแล้งของประเทศปลายน้ำก็เกิดจากการที่ประเทศต้นน้ำใช้ปริมาณน้ำที่ไหลในแม่น้ำมากจนเกินความพอดี เมื่อปริมาณน้ำที่ใช้มีน้อยกว่าความต้องการนั่นจึงหมายถึงว่ากว่าที่น้ำจะไหลมายังประเทศปลายน้ำปริมาณของน้ำก็แห้งขอดเกินกว่าที่จะใช้ประโยชน์ได้อย่างครบถ้วน เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ประเทศปลายน้ำทั้งหลายเกิดปัญหาภัยแล้งขึ้นจากการที่ไม่สามารถใช้น้ำในแม่น้ำที่ทำสนธิสัญญากันเอาไว้ได้
2.ปัญหาความสกปรก – ด้วยความที่ประเทศต้นน้ำคือประเทศที่ได้ใช้ประโยชน์จากน้ำก่อน สิ่งสกปรกต่างๆ จึงเป็นสิ่งที่สามารถติดมากับน้ำได้อย่างไม่ยากเย็น ผู้ที่ต้องรับเคราะห์ก็คือเหล่าบรรดาประเทศปลายน้ำที่บางครั้งก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากน้ำได้อย่างเต็มร้อย
3.ปัญหาความอดอยาก – เมื่อ 2 ปัญหาข้างต้นมารวมกันจึงเกิดกลายเป็นปัญหาความอดอยากของเหล่าบรรดาประเทศปลายน้ำทั้งหลาย เมื่อไม่มีน้ำใช้จึงไม่สามารถที่จะทำอะไรได้อย่างเป็นชิ้นเป็นอัน จึงทำให้เกิดภาวะอดอยากในประเทศนั้นๆ